รำวงย้อนยุคคือ

รำวงย้อนยุค
“รำวง” ในช่วงแรกมักนิยมเล่นเพลงปลุกใจ ประกอบจังหวะรำวงโดยใช้กลอง และเครื่องประกอบจังหวะ
โดยใช้ลูกซัด ฉิ่งฉับ ฯลฯ และมีนางรำ นักร้อง เพลงเชียร์รำวงเพลงเก่า ๆ ที่นิยมใช้ร้องกันแต่โบราณก็มี
เพลงตาแก่อยากมีเมียสาว ป๊อกช่าป๊อก เพลงหวานใจ ฯลฯ เพลงที่นิยมจนถึงปัจจุบัน คือ เพลงดาวพระศุกร์
ต่อมาได้เกิดกระแสนิยมใช้เครื่องดนตรีต่างประเทศ ประเภทเครื่องเป่ามาบรรเลง เช่น แซกโซโฟน ทรัมเปต
หีบเพลงชัก ฯลฯ จังหวะรำวงจึงมีความเป็นสากลมากขึ้น เช่น จังหวะสามช่า ม้าย่อง กัวลาซ่า บีกิน เป็นต้น
เพลงที่ใช้ร้องเป็นเพลงลูกทุ่ง ลูกกรุง และเพลงสากล ทำให้รำวงสมัยก่อนได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างแพร่หลาย
มีการตั้งคณะรำวงรับจ้างไปแสดงในงานทั่ว ๆ ไป ในงานวัด งานรื่นเริง จังหวัดชลบุรีมีคณะรำวงที่มีชื่อเสียงไปแสดงทั่วประเทศ
ได้แก่ เรียม ดาราน้อย ชาตรี ศรีชล บุปผา สายชล เป็นต้น อำเภอศรีราชาก็มีคณะรำวง “คณะสงวนชล”
อยู่ที่อ่าวอุดมรำวงคณะหนึ่งประกอบด้วย นางรำอย่างน้อย ๒๐-๓๐ คน โดยตั้งเวทียกสูงประมาณ ๑-๑.๕๐ เมตร
กำหนดเป็นรอบ ๆ ละ ประมาณ ๘-๑๐ นาที ก่อนรำวงจะมีการรำถวายมือ เพื่อเป็นการคารวะครูบาอาจารย์
เจ้าที่เจ้าทาง ถือเป็นการโชว์ตัวนางรำไปด้วย รำวงจะมีที่จำหน่ายตั๋ว แรกๆราคา ๑-๒ บาท อย่างสูงไม่เกิน ๕ บาท
ผู้รำก็จะขึ้นไปรำกับนางรำที่ตนพอใจหมายตาไว้ และหยุดรำ ต่อเมื่อได้ยินสัญญาณนกหวีด
และบางครั้งก็มีการเหมารอบเฉพาะพรรคพวกก็มี

 ติดต่อสอบถามคิวงาน